Susturun şu Ağlayan Kemanlarısusturun şu inceden ağlayan kemanları yoksa düşeceğim içine elimdeki kadehin ve içimdeki son çocuğumda boğulacak zaten eğretiyim kendime zaten yitik yolum düşlerimin boynu bükülmüş utançlarından bakamıyorlar yüzüme bunca sessizlikte susturun susturun şu inceden ağlayan kemanları ahh kahrolası yaşam ne ayrılıyor ne de birleşiyor ellerim seninle neden neden sönüp gidiyor tek tek bütün ışıkları şehrimin ötelerimdir kararan her ışık kaybımda onulmazca incinir aydınlıklar yaşayamadıklarımın çöken tortularında tasalı bir bekleyiştedir ömrüm gözyaşlarıyla sulanır gülüşlerim yine de hüznün engellerini aşmaya çalışır zillerini takan kanı deli sevinçlerim bir gün çekip gideceğim nasılsa tüm yaşadıklarıma veda ederek ve tüm yaşanmamışlıkların ukdesini içime gömerek gideceğim işte o zaman okunacak şiirlerim belki de ilk defa o zaman anlayacaksınız beni koşulsuz önyargısız hesapsız nasıl kanamış kanatılmışım yine de hasetlenmemişim kimseye kendi kendimi anlamış ve nedeni olmuşum yaşamımın bildiğiniz bütün kemancıları getirin o zaman ve söyleyemediğiniz ne varsa iyi ya da kötü dökülsün içinizden kemanlar ağlasın en gür en içli sesiyle siz sövüp sevin dilediğinizce ben sevdalarım koynumda doğduğum kadar çıplak yatayım sonsuz uykuma yanakları daha al dudakları daha gülce insan yüreği susmuş evvel zaman içinde bir varmış bir yokmuş deyip bırakın bu adalıyı bir yeşilin gölgesine ister ağlatın ister güldürün kemanları o zaman ama şimdi susturun susturun ne olur içimde kalan son çocuğun katili yapmayın beni susturun… |
siz sövüp sevin dilediğinizce
ben sevdalarım koynumda
doğduğum kadar çıplak
yatayım sonsuz uykuma
seslisini dinlemek..
kemanin tinisiyla can buldu siir
cok seviyorum bu siirini!...
Tebrik ve sevgilerimle