Baharı sevdi, hazan mevsimini,kara kışları bile,
Anılarını sevdi,biriktirdiği,dalıp dalıp gittiği..
Neleri sevdi bir bilsen bu yürek,
Nağmelerde sevmeyi sevdi..
En çok da hüzzam makamında sevilmeyi..

Şiir çok güzel ama finali başka bir güzel...selam ve tebriklerimle

aynı şeyleri sevmişiz.. ne tuhaf.. ikimiz de yazmışız acıyan üşüyen acıkan yanlarımızı.. üzülmemiş ve sıkılmamışız yalnızlıktan.. almışız yanımıza büyütmüşüz umutlarımızı inadına..
hüzzam makamında sevilip, nihavent makamında sevmeyi marifet biliriz..
tebrikler hocam..
saygılar

Neleri sevdi bu yürek..
Kaç yalnızlığı birden..
Kaç sıkıntılı kara geceye kucak açtı.
Kaç güneşi olmayan sabaha gözlerini..

Yüreğinize sağlık. Saygılar sunuyorum.

Neleri sevdi bu yürek..
Kaç yalnızlığı birden..
Kaç sıkıntılı kara geceye kucak açtı.
Kaç güneşi olmayan sabaha gözlerini..
Gülleri sevdi en beyazından, kuruttuğu gülleri
Kapısına habersizce bırakılan..
Denizleri sevdi engin,dalgalı..
Ufuklara yelken açmış rotası olmayan tekne misali
Oradan oraya savuran
Yağmuru sevdi teneke saçaklardan akıp gözlerini ıslatan..
İçindeki çocuğu sevdi hiç büyümeyen..
Oyuncağı acılar olsa da yine de sevinçler büyüten..
Ne bedenler sevdi bir zamanlar yaşadığı..
Sonra bir köşeye terk edilip sessizce, ellerinde öldüğü..
Baharı sevdi, hazan mevsimini,kara kışları bile,
Anılarını sevdi,biriktirdiği,dalıp dalıp gittiği..
Neleri sevdi bir bilsen bu yürek,
Nağmelerde sevmeyi sevdi..
En çok da hüzzam makamında sevilmeyi..

Elinize ve yüreğinize sağlık,sevmeyi sevilmeyi çok güzel ifade etmişsiniz...