GEL- GİTBu beton duvarlar Bu kalabalık televizyonlar Sıkışmış koca şehir Hakikaten sevdiğim bunlar mıdır? Bir ağaç Bir kuş sesi Bir çeşme Asıl hayat Dağlar gölgesinde vardır şimdi Bizse tükenmişliğin avazına kapılmışız Burdaki manzaraya duyduğumuz nefret Uzaktakine duyduğumuz hasreti tartıyor Bizi bu yokluklar bağlıyor Ne zor olanı seçmişiz oysa Sular cenge girişmiş zorlu yollarda Toprak derinlere itilmiş Her yerde yığın yığın insanlar Pis duraklar Soluk benizler Bir bitkinlik, tükenme kaygısı.. Sokaklara sıkışmış güneş Çıplak ovayı bekliyor Bu şehrin elle tutulur yanı yok Gül renginde zindana düştük Kirlenmemiş yeri yok Fakat Hala bir kurtulma ümidi var avucumuzda Onu temiz tutalım bari |