Sen uyurkenSen uyurken sineğin vızıltısı ruhumda Aklar karaya dönmüş kirpiklere vururken Ne zaman böyle aval bakıştın son durumda Sözlerin yalanlarla yıkanmış/sen uyurken Bir çağrı gözlerinde nerelere bakındın Yiğitlik şerbetini libasınla takındın Ölüm teğet leşse de gülmelere yakındın Gönüllerin çulunu çırptın/sen uyurken Bahane voltasında çok keyifli durandın Ciğere düşse acı on ikiden vurandın İnsanlık gömleğini bedenlere sarandın Paralandı cepkene sarıldı/sen uyurken Ceylanlar süt vermekten kesilirken çöllerde Turnalar rotasını kaçırırken göllerde Çirkinlik güzelliği maskelerken dillerde Aynayı yüzlerinden aldılar/sen uyurken Ölüm ayinlerini yoktan olay saydılar Kinden arpa derleyip sokaklara yaydılar Bitti artık deyince yeter gitsin baydılar İlticacı talebim yırtıldı/sen uyurken Giderken tüm acılar kabuklanır üstünde Küpün yarılır yerden dolmaz olur destinde Sen yaşarken kırlaşan saçın düşer büstünde Yerle yeksan olursun toprağa/sen uyurken |