KARANFİL YAKAMOZUNe üstten gök çöker Ne yer yarılır Şafağa bir anne çığlığı düşer Elif selam yollar Toprağı karanfil kokan dağlara Bir çılgın at aşar gelir mesafeleri Duman olmuş ateşi Kan olmuş teri Bir mızrak ucudur gözleri Benim kalbimi deşer Güneş kızıl güller döşer şafağa Şafağa bir anne çığlığı düşer Ve bir yiğit içer yedi kat göğü Ufkunda ne batı Ne doğu Üstünde nur buğu buğu Atlastan halılar götürür onu Gözyaşı sağanak olmuş toprağa Bayrağa sarılmış bir tabut konar Bir bengi tay gibi solur Elifin yüreği, özü Toprağı karanfil kokan dağlara Karanfil yakamozu Elifin gözü! |