Asırlar Şahit
Kurşuna dizilen hislerimi
Selamsız sabahlar tüketiyor Gökyüzü namahrem kalabalıkları çarşafa bürürken Tükenmişliğime siyah bir yıldız düşüyor İçimdekiler bin parçaya bölünüyor Yitiyor gönlümün candan ötesi Mavi siyaha kuşlar geceye mahkum Ay geceye küsmüş Yarasalar baş gösteriyor... Uhrevi bir hayatın ortasında Sevmiştim ben seni O yüzden gitmek en güzel sana yakıştı Kalmakta bana Çok gördü veremedi huzur bulduğum lahzan Tebessüm şu yüzüme Ben ölümü gözlerinden öptüm Bir tek sen anlamadın Sen papatyalara kelebeklere hasrettin Gülü sığdıramadın koynuna... Hüznün ortasında yine tek başımayım Yüzüm kimsesiz bir yaşlı yüzü Yedi kat göğün üstünden yağmur çiseliyor Kokun toprağın buğusunda üstüme siniyor Düşlerim bağrımda yuvarlanırken ıssızlaşıyor S/ana d/üşüyor hayallerim Gerçeğini beklerken Asırlar sahit oluyor Ve yine o titrek ses Kolu kanadı kırık şakağına konuyor Seni seviyorum diye.... Kör sağır ediyor beni bu sensizlik... Ayfer Aksoy Şiirime ses olan sevgili arkadasim Gamzelime çok tesekkur ediyorum emegine sesine sağlık canim benim |