HÜSRAN
Öyle zorki ayrılmak . inan hüsran sonunda
El elden dost insandan. çekilince gidiyor Düşlerin söndügü bu. ayrılığın yolunda Zamansa bir su gibi. akıp akıp gidiyor O gençlik yıllarımın .deli kanlı çağında En güzel yıllarımın .umutları sönüyor Güller yetiştirdim ben .tomurcuklar dalında Hazan çiçegi sanki .el degmeden soluyor Hayeliyle şimdi o. burdanda çok uzakda Aklıma hep düşünce. o da beni biliyor Bir gün yol kenarında .bir günde gezdik kırda O günler gözlerime . girip çıkıp gidiyor Bende kalan hatıra .satırlar arasında Çekilince kalbime. yüregim burkuluyor Özleminle kavurdum. şu gönül yarasında Sayfalar gel diyorda. benligim yıkılıyor Kem gözleri karartır. koklamaya kıymazdım Açsın benim o gülüm .solmasın hiç dalında Ayrı düşse sevenler .hiç de umursamazdım Bu duyguyu taşırım .yıllardır ben yanımda Vefa sızın birine. yar yar diye koşunca Onurlu gururumu. kırıp kırıp gidiyor Hasretimi yazdım ben. sokak sokak taşına Mevsimler tez degişti. yıllar uçup gidiyor Yaşar kılıç |
SAygılar