AYIN KARANLIK YÜZÜ
Ayın karanlık yüzünü seyrediyorum
Balkondan bir gece yarısı Nemli havanın buğusu doluyor Gözlerime Sokağı dinliyorum… Ne bir ayak sesi ne bir insan Gölgesi Asırlık çınarların heybetinden eser yok Geçmişine küsmüş Sanki Hayat durmuş zamansız Bunca mutsuzluğun arasında Mutlu olmak... İmkansız! İnadına yaşamak! Deseler de… Zor geliyor bana nefes almak En güzeli yine anılara sığınmak… |