TEK KİŞİLİK AYİNOpraomas’ın şehri geceye teslim oluyor korkutan o yangından arta kalan küller savrulurken tek kişilik ayinime devam ediyorum... Önce sağa sonra sola selam verdiğim başımı omuzlarıma yaslıyorum usulca İkimizin bildiği hecelerle konuşuyorum bilen yok bu dili anlamıyorlar Mesafeler uzaklaştırıyor sanma bizi ama ellerim üşüyor Küllerin savrulduğu gece bu serinlik yakınlara düşen yağmurun izi Bekliyorum,senin gibi o anı lâ lâ lâ |