# BİR KALEM KELÂM EDER #
# BİR KALEM KELÂM EDER #
_________________________ Bir kadının zehirli bir ok gibi yüreğine saplı, yüreğinde saklı olanları kelâm eder gecenin köründe ucu keskin, ucu sivri bir kalem ile acı acı... Şiirler yazılası gamzeleri, yılların yadigar-ı çizgilerine yenik düşen bir kadın, kelâm eden kalemin yazdıklarında bulur bütün yitirdiklerini... Önce deliye sonra düne döner acı acı ... Tavana çakılır gözleri, bembeyaz bir tavanda izler bütün amanlarını simsiyah hayatının göz yaşlarıyla acı acı.. Bir kadın, bir bir yasaklayıp kendine, unuttum saydıklarını sayıklar bir kalemin kelaminda acı acı.. Gecenin kör karanlığında bir kadın, sessiz sessiz ağlar... Melekler şahit olur kimselerin duymadığı, kimselerin duyamayacağı feryatlarına acı acı .. Ucu keskin, ucu sivri bir kalem, bir şairin parmakları arasında pervasızca kelâm eder gecenin kör karanlığında acı acı... Bir kadın, bir kadın gecenin kör karanlığında bulur kendini satır satır.. Bir şairin kaleminin kelâmında boğulur bir kadın acı acı.. Garip bir duygu diye konuşur içindeki kimselerin duymadığı o sesle bir kadın. Garip-tir, ve kimsesizdir duyguları tıpkı yaşlı kirpikleri gibi... Ağlar sessizce bir kadın içine acı acı .. Gecenin en kör karanlığında, Bir şairin kalemi karalar bir kadının karanlık ve korkunç mazisini. Ucu keskin, ucu sivri bir kalem, kelâm eder gecenin kör karanlığında acı acı... Bir kadın, bir şairin parmak uçlarına kenetlenmiş kalemin ucunda bulur tüm yitirdiklerini... Melekler şahit olur kimselerin duymadığı feryatlarına acı acı... Bir kalemle yorumlu-yorum/(Samim İĞDE ) |
gönlün var olsun