YARENİMİ BEKLİYORUM (40.)
Ne eş ne dosttan hayır yok boşa umut beslemişim
Hiç sevgiyle tutulmadı kime uzatsam ellerim Mutluluğun şarkısını artık söylemez dillerim Şu gönlüme huzur veren yarenimi bekliyorum Vuslat düştü yüreğime bitmedi çektiğim çile Gözyaşlarım seller gibi sanki olmuş azgın dere Sana gelmek istiyorum yollar geçit vermez bana Şu gönlüme huzur veren yarenimi bekliyorum Sensiz olan yarınlarım yüreğime dar geliyor Gelmeyecek baharlara hep umutla bakıyorum Yüreğime huzur veren sıcak gülüş bekliyorum Şu gönlüme huzur veren yarenimi bekliyorum Çık gel artık gönül sızım zaman sensiz hiç geçmiyor Yüreğime gül dikmiştim sen yoksun diye açmıyor Çaresizlik içindeyim senden haber bekliyorum Şu gönlüme huzur veren yarenimi bekliyorum Fatma Ayten Özgün |