TUTUNACAK DAL
Bazen insan tutunacak dal arar bulamaz.
Öyle bir andır ki o; Kendini kapkara bir boşlukta hissedersin, Devamlı düşmektesindir, Etrafında tutacağın hiç bir şey yoktur, düşersin. Dua edersin; “Allah’ım çakılsam yere de bitse bu işkence..” Sonunda ölümde olsa… İşte o aradığın bir dosttur aslında, Seni o boşluktan tutup çıkaracak bir el, Bir dost eli, sımsıcak… Sıkı sıkı sarılırsın o ele, hiç bırakmamacasına |