Babalar günü
Ruhu göklerde, bakar dünyaya alaylı bir gülüşle
Hiç okula gitmemişti ama sanki öğretim üyesiydi bir üniversitede Dili yoktu ama muhabbetleri dinlenirdi saatlerce Kulakları duymazdı ama en ufak sesleri bile duyardı gözleriyle Zararı dokunmazdı kimseye ama ayırırdı devamlı iyiyi kötüden Savaştı, teslim olmadı, vazgeçmedi insanı ve çevreyi korumaktan Ulaştırıldı bir gün kutsal ikâmetgahına, ne resmi devlet töreniyle Ne de marşlarla, ne bandolar eşliğinde, ne de çelenklerle Bütün hayat sessizdi, o gün de aynı, süzüldü uçuyormuş gibi Bütün hayat duyamadı, o gün de öyleydi Üzerine atılan toprağın sesini duyamadı Toprağı ve rahmeti bol olsun, hatırlasın babamı, sevenleri! |