Gönül Fayı

Ey piri fani şairim
Kandili söndürdük yine
Gece bitti
Söz bitmedi
Bülbül güle hasret
Biz bübülün sesine
Haydi söyle.

Yaralarım yine kanadı
Merhemim kelimelerle sardım.
Satır satır dörtlük dörtlük
Sardım sardım sarmaladım.

Sızıyor bak yine şu gönlün derininde;
Bülbülün gülü ilk gördüğü gündü,
Karanlık ağır ağır çekilirken günden
Gül doğuyordu içime
Ben gül oluyor
Gülün bülbülü olduğunu biliyordum.
Ah dostum.

Dedim ya yaralarım yine acıdı
Kapandı sanıyorsun bir ara
Sonra bir deprem bir fırtına
Derler ya
Dünyanın hayatı fay kırıklarıyla imiş
O çatlak o yırtık yanları
İçindeki büyük gücü dizginler
Çatlayıp parçalanmasını engellermiş.
Gördün mü aynı ben :)

Yaramın açılması yırtılması fay hattı gönlümde
Beni rahatlatan bir volkan fışkırtır
Yıkılın eski maziden bir şeyler
Fakat öylesine ağır öylesine büyük ki
Ey zalim sevgili
Firavun mezarları gibi dimdik duruyor hatıran
Kaç zaman harcadım bu büyük sevgi piramidine.

Evet ölümü ve her şeyi kuşatan
Rabbi unutmak gaflet içinde olmakmış kârım
Müsfit tüccarlar gibi iflasımı açıklıyorum.
Tek çıkar yol var onu çok iyi biliyorum.

Ey her şeyin sahibi
Rahman ve Rahim Allah'ım
Şu küçük yüreğimin yaralarına merhem ol
Sen vermezsen kime giderim
Senin verdiğin sevgiyle büyüdüm
Onunla nefes aldım onunla doydu karnım.
Rabbim
Fırtınalı şu zamanda
Gönlümün sığınacağı limanı göster
Yelkenlerime iman gücünden bir rüzgar ver
Ben daha varmadan
Çıkmadan bu dev dalgalardan
İzninle varacağımız Senin kurtuluş limanına
Bizi ve Seni seven sevdiklerimizi ne olur bağışla/bağla.

(Haziran 2016)



Melik Haker tarafından 6/18/2016 6:29:14 AM zamanında düzenlenmiştir.