Şarkıda söz gibisin
Hüzzamın hazin yeli, esince gam telinde
Tiz perdede ağlayan, dertli bir saz gibisin. Hasretlik şiirleri, dolanırken dilinde Gönülleri ağlatan, şarkıda söz gibisin. Kederler damlayınca, bulutlanan gözünde Kim bilir ne gizler var, o okyanus özünde Nede güzel gülersin, gül açınca yüzünde Kederlerin sonunda, ruhumda haz gibisin. Baharın hayaliyle, sabrederken hep kışın Dağdan esen yel gibi, serinletti bakışın Deli poyraz olursun, çatılınca o kaşın Yaprakları erkenden, solan bir güz gibisin. Dilinden düşen sözler, lirik beste nağmesi O hüzünlü hallerin, gülün boyun eğmesi Çakan şimşek misali, gözün kalbe değmesi Sevdanın alevinde, sinede köz gibisin. Bozbulanık sel gibi, çağlayarak akarken Bir dünya görüyorum gözlerine bakarken Sevginin mecrasına, bir meşale yakarken Dondurucu soğukta, sıcacık yaz gibisin. Ahmet MORAN |