Ayrılık şiiri...

Zaman sensiz gecelerle barışık ,
Soğuk yüzünü, saklayamıyor artık .
Hüzünlü sis bulutları arasında ,
Uzaklaşan ayak sesleri, yankılanırken
Deli ediyor beni, böylesi bir ayrılık.

Şeytanın soluk yüzü, saklı o karanlık
Yerdeki, kırık camlardan daha da kırık
Yüreğimi, bir gölge olup örtme sakın!
Artık gitme zamanı, daha çok acımadan .
Her yerim, şimdi bir virane misali yıkık .

Yeryüzüne çöken o zifiri ağırlık ,
Kir yüklü pasaklı ve hayattan kopuk .
Ağır mı geldi, bu sevdanın şiddeti, bilinmez.
Hangi sebep ,daha etkili yıkımından, söyle
Oysa, yüreğimde ne de masumdu aşk...

Ölümüneydi ama ölünemedi, neden?
İçimizde büyüttükçe, canavara dönüşen .
Anlata dur sen, yanlışları,doğruları .
Ama o eylemdir, kelimelerin önüne geçen
Ve benden koparıp, geçmişe gömen ...

O, acınası ve dayanılmaz, gitme zamanı

Gönül BAĞ