Ayrılık
Sabahları olmayan ,
Sonu Karanlık , Akşamlarız aslında . Görüşmemiz imkansız , Yüreğim bunu anla.... Dışarıda rüzgar eser , Sesin ise içimde , Ellerin saçlarımda gezinir , Okunur gözlerinden, Bana olan hasretin... Haketmemiştik oysa, Böylesine hüznü,acıyı . Ömür dedik adına , Mahzun yıkık ve yalnız . Biz masumca sevmiştik , Kimseyi incitmeden , Sadece sevdik . Dokunduk yüreklerimize , İmkansız sevdalara geldik . Vurulduk inceden , Ta derinlerden... Yine de sarıldık birbirimize , Bile bile yenik düştük , Kor alevlere... Şimdi dayanılır mı ? Bırakıp gidişine , Çaresiz kalan çırpınışıma... Kaç zaman unutturur seni , Gözlerin silinir mi ? Aklıma geldikçe sözlerin , Yanmaz mı bu yürek , Akmaz mı gözden yaş. Yoksa acıtmaz mı içimi Sanıyorsun sen Beni kahreder bu ayrılık.. Gönül Bağ |
biz okuyucusuna sundugun için
saygılar yoluyorum
..