He can
Kör olayım ’istemiyorsam
Öpülesi gözlerine şiir yazmış
Kadim aşkların son müridiyim ben

Seni yazdım ,aşkın kör g/özüne
Ta -fecre kadar tuttum
Suyun seceresi’ni
Günler ve gecelerce yağdım dağlara
Üfledim dalga, dalga
Mevlaya yalvara, yalvara
Leylak serptim yaylak’lara
İçim dışım çiçek tozu
Kanatsız firariyim
İzlerim küllerin arasında
Tut ki ölüm’sün
Sal beni diyardan diyara
Sevdanın eşiğinden
Babil’in ,asma bahçeleri’ne
Efsunlu kadınlardanım ben
Kar suyu içip
Zemheri’ye kafa tutan
Sığıntısı benim köklerinin
Toprak mısın sevdiğim ?

Dem bu demdi
Ne zaman yola revan olsam
Konaklamayı bilmeyen
Ahvalimi anlamayan
Göçebeye denk geldi
Dört kitaba isyan edenler
Aşka bizimle saf tutmaya yeltendi
Tüfek çattım acının otağına
Gömdüm başımı kanatlarımın altına
Yürek bin okka olsa ,ne kâr edecekti
Kim anlardı
Bu gün/ah/sızı
Şiirini sevdiği , şairi yok etti
Uyduk önümüzde nazır duran imama
Bir teheccüd vakti
Musa’nın -Nil’e bırakılan akışında
Sarıldım , sabır deryasına
İnanmayanlar taş kesilsin
Pir aşkına
Dua’m mısın sevdiğim ?

Bozkırlarda çalan türküler gibi
İçimin dağınıklığı
Niye sormadın , he can
Halım nicedir
Suyun ağıdını
Taşın iniltisinde duydu ,Neşet baba
Zahidesini arıyordu, yana yakıla
Hey canına yandığım
Hızır zamanında gerekir

Oy benim yörük yanım
Yokluğunda eğreti gelin almışlar aşka
Ünledim
O nazenin gülüşü yitmiş
Buhurdan hüzünler aktı gözünden
Ne çok dolandı dedi saçım rüzgara
Hak yazısı , el yazısı ile yazılmıyor ki
Kurban bulamadım, candan ileri
Gölgem bile mızraktan kısa
Isırgan otu karıştı gülüm, kılcal damarlarıma
Oy benim ellere hicret edenim
Hal hatır nedir bilmeyen’im
Az eğleş yaradana kurban
Ölüm var ötede
Bu gün yar gördüğünü ,yarın görememekte
Mahşer geniştir ayrışırız orada
Tek söz kaldı kaderin kırgın mısrasında
Helallik istiyor ağaçtan
Kuruya ,çürüye
Avcıyı ; av eden seninde defterin dürüle
Ölüm’müsün sevdiğim ?

/MineKuş /
7-7 - 2016