DERVİŞLERE PÎR OLURDUMElâ gözler mahmur mahmur, sînen yarı üryân iken, Gülüşünle uyandığım her sabâhım sen olsaydın. Öylesine dayanılmaz tadı var ki her bûsenin, Bağışlardı Tanrım beni, tüm günâhım sen olsaydın... Her gece ay ışığına bir tül gibi bürünerek, Kâhkeşânı, yıldız yıldız, gül tenine sürünerek, Masmavi bir ışık gibi, yalnız bana görünerek Habgâhıma doluveren nûr-u mâhım sen olsaydın.... Yağmur olsan, damla damla suyun toplar, göl olurdum, Gül yüzünü örten peçe, sarındığın çul olurdum. Gönüllere sultan olsan, azad bilmez kul olurdum, Dervişlere pîr olurdum, aşk dergâhım sen olsaydın... Ünal Beşkese ::::::::::::::::::::::::::::::.... üryan............:çıplak kâhkeşan.....:samanyolu hâbgâh........:uyunan yer, yatakodası nur-u mâh....:ay ışığı dergâh........:dervişlerin toplandıkları, ayin yaptıkları yer |