BİRAZ SOLUKLAN EY ACI!
(Kocasını, kardeşlerini ve 3 oğlunu vatana kurban veren bir Türk anası, son oğlunu da Çanakkale’ye uğurlarken
Ah bilinmezliklerle kör düğüm olmuş hayat! Ne sen bana dökebiliyorsun içindekileri Ne ben anlayabiliyorum seni Haklı kim haksız kim? Kim paylaştırıyor tüm bu haksız rolleri bize danışmadan? İyiler bu kadar iyi olduklarından mıdır Bütün acılar onlara bahşedilmiş? Kötülerin bu kadar başa çıkılmaz olmalarımıdır Oluruna bırakılmışlıkları? Sabır taşı bile kıskandı çıplak ayakları öpülesi O Anaları! Yok yok! Ben inanmıyorum bir başka alemin ne hurisine Ne ateşine! Cehennem ateşi benim yüreğimde bak işte! Cenneti ise hiç yaşamadım nedense! |