Ve anlıyorum ki..
Ve anlıyorum ki..
Ellerimi uzatıp, hayatı bir kenarından yakalamaya çalışıyorum ama o hep uçurumun kenarında çıkıyor karşıma. Bu kez de ben korkuyorum uzanmaya vaz geçiyor, ellerimi geri çekiyorum… İyiye dair ne varsa silinmiş hafızamdan. Zaten dudaklarım gülümse de, gözlerim hep susuyor bu aralar. Koparırcasına tutmuşum kalbimi atmak istiyorum bir kenara İstesem de hiçbir şey hissedemiyorum, dokunsam da yakmıyor özlemin bedenimi Başıboş bir köpek gibi Yürüyorum şehrin sokakların da, evet diyorum adım adım yaklaşıyorum Saatime bakıyorum ki, o her zaman ki yerin de ve anlıyorum ki gene geç kalmışım sana. ……..Gündüz Yavuz…. |