ÇOK GÖRDÜLERDilim tutuldu,yazmıyor kalem. Niye şu garibe verilmiyor selam, Edecektik seninle bir kaç kelam, Onuda bana çok gördüler. Yazılmış yazıyı silemem, Niçin,nedendir bilemem, Ağırdır yüküm çekemem, Gönül sevdi,çok gördüler. Ne zaman güldü garibin yüzü, Boşuna çağladı her sözü, Hep hazan dı yazı,güzü, Güneşi bana çok gördüler. Dayan gönül acılar aşkın, Bakma öylece şaşkın,şaşkın, Akan yaşlar olsa da taşkın, Ağlamayı bana çok gördüler. 01.06.2016 Adil ÜREKSOY ’’Adil’ce’’ |