ÜRETİM YOKBeynim durdu,üretim yok, Konuşmaya cüretim yok, Aynalarda suretim yok, Ben,bumuydum bilmiyorum. Saçlar ağardı,bel bükük, Dertler geldi bölük,bölük, Her yer viran dökük,dökük, Ben,bumuydum bilmiyorum. Dost ararım eskilerden, Rengi solmuş resimlerden, Unutulmuş isimlerden, Ben,bumuydum bilmiyorum. Yolun sonu nasıl bilmem, Göz yaşımı hemen silmem, Ne yaparsan inan gülmem, Ben,bumuydum bilmiyorum. Üreksoy’da yoktur mecal, Kalmadı hiç serde bir hal, Edemiyom sorgu,sual, Ben,bumuydum bilmiyorum. 21.07.2010 Adil ÜREKSOY |
Göz yaşımı hemen silmem,
Ne yaparsan inan gülmem,
Ben,bumuydum bilmiyorum.
ne kadar anlamlı ne kadar naif bir şiir umutların daimi olması dileği ile. Yürekten tebriklerimle efendim.