Nasıl bir duygudur ki,
Kırk yıldır içimizde yanıyor.
Sağ olanlar bilir ki
Gidenler özlemle anılıyor.
İlk gelişimi hatırlarım hep,
Çölde kaybolmuş gibiydim,
Bilemiyorum nasıl kayıt oldum acep.
Sersemlemiş tavuk gibiydim.
Günler geceleri kovaladı,
Sevmeye başladım bu mekanı.
İçimde yeni bir dünya başladı,
Dindi kalbimin afakanı.
Her an anarım müdürüm sizi,
Hep sizin gibi olabilirmiyim derdim,
Silinmesin dedim izi,
Soy ismini çalıp kızıma verdim,
Otoriterdi müdürümüz Tahsin Aygün
,’’Lakayt ya evladım’’ diyen sesiyle,
Güzel geçiyordu her saniye,her gün.
Halil öğretmenimizin neşesi ile.
Aklımdan hiç çıkmaz pirinç öğüdü,
Öğretmenimiz Seyfi Beşe’nin,
Anaç yürekliydi Hatice Ketin,
Arkadaş gibiydi İbrahim Menteş,
Kadriye hocamız hala bir melek,
Ali Demircioğlu’nu mümkün mü sevmemek.
Sıtkı Fırat hocamızı dünya sevmiş,
Olur mu onu övmemek.

18.04.2014
Adil ÜREKSOY
’’Adil’ce’’