AYNALAR İZİN VERİN
Heyhat !
Yüzümde, gözlerimin ferinde ,bedenimde, gençlikte bir eser kalmamış. Nerelere savrulmuş acaba? Hangi deryalara... Hangi ovalara.. Yoksa kaf dağına mı ? Ölmüş müdür acaba? Mezarı nerede ? Dalından sararıp düşen, bir kuru gazel kalmış yerinde. Bu görünen, ruhsuz yüz, bana mı ait? Bu görünen, fersiz göz, bu yüze mi ait Neden, güneş ,ay, yıldızlar böyle ışıltısız Gözlerim gibi sönmüş ferleri... Yoksa onlarda mı yerinden sökülmüş . Neden yakışmıyor, giyindiğim elbiseler Çok sevdiğim halkalı küpelerim nerede Neden hüzünlü türküler hep dilimde Söyleyin aynalar, güzelim mevsimim nerede ? Neden sustunuz ? Yüzüme yüzüme aks etti üzüntünüz Ölmüş mü ? Anladım, ölmesine ölmüş de Ruhumu da beraberinde götürmüş Peki nereye gömülmüş ? Söyleyin aynalar mezarı nerede? Yoksa yoksa bedenim de mi ? Eğer bende ise, birazcık izin verin Ona bir demet papatya götüreyim Başını okşayayım, yüzünü, gözünü seveyim Onu çok üzmüştüm, helallik dileyeyim İzin verin aynalar Ruhumu size getireyim. Handan Uçak Tunca Yürekten Mısralara 31.05.2016 |
Gönüllerde akan güzel duyguların dizeler halinde şiirleşmesi…
Kutlu dileklerimle.
Çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…