En sevdiğim renktir siyah...gecelerimin siyahı...sevdamın karası...ve gizlenmek...ve saklanmak...insanlardan...sadece rahmanın bilmesi içimi...ve güzelliğin gizi...sonsuzluktur siyah...zamana modaya insanlara meydan okumadır tekbaşına... siyah hattır... eliftir... vavdır... gerçektir siyah...tüm renklerin içinde kaybolduğu bir karadelik,tüm hepsini yutan...siyah belirsizliktir hüznü ve mutluluğu içinde boğan...tevazudur kırmızının karşısında...korkuyla durur beyazın,şeffaflığın yanında...turuncunun sevecenliğine inat soğukluktur...mavinin karşısında umutsuzca durur,yeşilin yanında ise feryad...isyandır siyah...lakin asil bir isyan...sessiz ve asil...ve en derinden...
gizliden kibirdir...korkudur...insanlara tenezzül etmeme halidir...benden uzak dur mesajıdır...ben kendimim demektir...kendime aitim demektir...sana kırgınım ey aşk,ey sevgili...yıldım senden demektir...artık sarılmaz ve kanamaz yaralarım var...hüzün ve hazan daim demektir...bırak beni yalnızlığıma,kaderime demektir...
Ve siyah...perdedir günahıma...perdedir gözyaşlarıma...tövbeme... pişmanlığıma...
siyah yoktur aslında...yalandır renk olduğu...renkler bir yanılsamadır aslında yalan değil mi hayat olduğu...hayat siyah bir boşluktur aslında içinde zamanın kaybolduğu...

****TEBRİKLERİM VE SAYGILARIMLA****