İMDAT ALLAH’IM!
Daha ne diyeyim hal böyle iken
Arzuhal utansın, beyan utansın Yalanı yalana, yamayıp diken Başı kumda, kıçı, ayan utansın Benlik duygusunu kaldırıp rafa Dikip de burnunu ,arafa, kafa Zalimler indinde, katılıp safa Kırıp çizgisini, kayan utansın Eğer seçmiyorsa, eğriyi, düzü Demek ki kapalı gönlünün gözü Unutup yemini, verdiği sözü Dönüp ikrarından cayan utansın Dilini uzatıp, namusa, ırza Boyunu aşmışsa yediği herze Sonunda sarılıp sünnete farza Ayeti, hadisi, sayan utansın Utanmak kadına mahsussa eğer Nerde kaldı inanç, o ulvi değer? Seninki ne töre, ne dine sığar Şeytanın şerrine, uyan utansın Aldırıp abdesti, döküp suyunu Ardından eşeler, senin kuyunu Cümle alem bilir, Yezid huyunu Aklayıp paklayıp, yuyan utansın Adil değil ise, kadıyla, hakim İnşallah duyulur feryadım ahım İmdat ey Allahım!İmdat ey Şahım! Sarığı, cübbeyi, giyen utansın…. Düzenin çarkına, uyan utansın… Şefika TÜRK Bağrıyanık 25-05-2016 Burdur Sözümüz; Her türlü herzeyi yiyip, diline, mukaddes değerleri dolayanlaradır. |
Kutlu dileklerimle.
Çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…