.....


oysa
kehribar kokulu
tebessümler serperdik
düş topraklarımıza
k’ayıp tohumlar
boy vermeden önce




hayat meşgalesinde
içene kurgulanmış
gerçektik tek başımıza
karışırken veda zehri kanımıza
her gün bir ilmek daha atıldı
boynumuzdaki yağlı urgana
karabasan kâbuslara u’yandık
zifiri karanlıklarda




genzimize düğümlenen korkularımız
karaya zuhur ederken
yutkunduk acıya b’elenen sus’ları
esir k’aldı sükûnete cümleler
yorgun martılar taşıdı
mâhşere terfi tabutsuz cesedimizi
zâyilendi g’özlerden
firâri gözyaşı s’onsuzluğu



yüklerken güverteye umutları
deniz zannettik bir avuç maviyi
yitirdik rotayı
vurdu dibe
k’ağıttan gemiler




.....



MELTEM KINIC


Şiirime eşsiz yorumuyla anlam katan can arkadaşım Mehmet Yıldırım’a en kalbi teşekkürlerimle...