(RAHMETLİ MUHSİN YAZICIOĞLU’NUN MANEVİ ANISINA )
ALLAH RAHMET EYLESİN,NUR İÇİNDE YATSIN İNŞALLAH.

Keş dağın’da duman boran kar oldun.
Ateş yaktın yüreklerde kor oldun.
MEVLAYI arardın çok şükür buldun.
Ölüm bu gayede bir vesileydi.

Haksızlığa karşı daim dik durdun.
Milletin yükünü sırtına vurdun.
Başkanım dağlara sen kamp mı kurdun.
Kadere inancın doğru yöndeydi.

Gençlik tarlasına çok fidan ektin.
Büyüttün VATANIN bağrına diktin.
Ülkümüz uğruna çok çile çektin.
Hayatın bizlere bir hediyeydi.

Alperenler koştuk vardık huzura.
Dağlarda karlara diz vura vura.
Bulamadık REİS’İM bakma kusura.
Ecel geldi her şey bir bahaneydi.

Halkına hizmette sen bir akım dın.
Ülkeni kötüden kem den sakındın.
Çıktın dağ başına bize bakın dın.
Sen ölsen de ruhun hep bizimleydi.

Dedin acı zulüm geldik buraya
Sahrayı cedit’e büyük şuraya
Ölüm seni koymuş REİS sıra ya
Takdiri İLAHİ demek böyleydi

Büyük Birlik dedin bizim ülkümüz
Edeplice söylenecek türkümüz
Türk İSLAM mührüdür imza sirkü müz
Başkanım yüreğin özün böyleydi

Yolumuz kutsaldır dönülmez geri
ALPARSLAN,MEVLANA,FATİH’TEN beri
Sivas ta gürleyen bu hizmet eri
MEVLA’YA uzanan dal değil miydi

Ölüme imancımız tamdır vesselam
Takdirin üstüne söylenmez kelam
Yapılan DUA LAR verilen selam
Gönlümüzden sana yol değil miydi

Başkanım geç kaldık budur hatamız
Acımız çok büyük birlikte tamız
Cihana nam salan ECDAT ATAMIZ
Hepside ölümlü kul değil miydi

Başkanım hakkını helal et bize
Yaşarken pek layık olmadık size
Mahşerde geliriz bir gün yüz yüze
Özümüzde muhabbet bol değil miydi
Özümüzde İMAN bol değil miydi.