Şiirle direnmek...Direnmelerin en asili bu olsa gerek ustam. Yine ustalığınıza yakışan nefis imgelerdi ve her mısrasında emeğiniz vardı. Gözler... En kuvvetli asidi bile eriten gözler... O gözler ki, her daim kapısında kul köle eyler. Sultanları bile tahtından eden gözler... Şiirlerle direnmek... Mümkündür. Olmasaydı o gözler, hangi şair kalemini alırdı eline ve kılıcını kuşanan bir nefer gibi nasıl yazabilirdi ki canından da bir parçayı verip bu satırlarda o gözleri mumla nasıl arardı? Gözlerini yumup derin hülyalara o gözler için dalardı. O gözler iyi ki var. Olmasaydı bu şiirler yazılamazdı.. Yazılamazdı... Yazılamazdı.. Alın yazısı yazılırdı da o gözler olmasaydı bu şiir yazılamazdı. Gözler olmasaydı, bu şiir tadsız tuzsuz bir şey olurdu..Sadece birşey..

Sağlıcakla,mutlulukla,huzurla kal değerli ağabeyim. O gözler, ahhhh o gözler bizleri esir eder.