KÖRDÜĞÜM
Bir çölün ortasında,suya hasret bir kum tanesi gibiydim senin karşında ; çocuk masumluğunda.
Gözlerim,gözlerinde son bulduğunda bir yüreğin çırpınış seslerini taşıyordu. Sen görmedin. Sana attığım her adım sevdaya dair ayak sesleriydi. Sevdaya yürüyüştü. Senin her gelişini haber veren,sevmekle yükümlü bir kalp var her daim. Sen daha gelirken o yoldan, Sen gelmeden kalbim,kalbinle buluşur, Gelmeye yakın ; kalbin,kalbimin kapısını ritmli çalar ben anlarım. Ellerim; Ellerim bağlı sevdiğim. Ben düğüm,senden kördüğüm. Yüreğimin harcını karıyorum her gün,her gece. Dokunmadan,uzaktan sevmektir asıl sevmek. Gözlerim,ah gözlerim. Yüreğimdeki burukluk,sevgi harcının döküldüğü yerimdir orası. Kalbim hapishane;kalbim harabe Yüreğim sana divane, Gözlerim ise bildiğin yağmur yüklü bir bulut. Gel ey hayatımın başrol oyuncusu, Gel benim gözyaşlarımın sahibi, Attığın kör düğümlerini çözmeye gel. Harabeye dönen kalbime merhem ol. Hayallerimin altına at imzanı. Sen,ben değil. Gel biz olalım. Ö.Aydinç |