Gün yüzü göstermedin her gün ağlattın
Zehir dolu sözlerinle ne canlar yaktın
Sonunda bir haneyi daha kapattın
Nasıl seveyim kaynana seni?

Oturduğun yerden senaryo yazdın
Yazdığın senaryoyu kendin oynadın
Kına yak ellerine emeline ulaştın
Nasıl seveyim kaynana seni?

Bir gün can deyip yüzüme gülmedin
Ana gibi oturup derdimi mi dinledin
Sevgiyi saygıyı sen hiç bilmedin
Nasıl seveyim kaynana seni?

Yüreğinde nefret sanki taht kurmuş
Merhametin şefkatin zerresi yokmuş
Senin için iyi yok herkes kötü doğmuş
Nasıl seveyim kaynana seni?

Korkar oldum ben senin şerrinden
Kızdınmı beddua düşmez dilinden
Kul hakkı nedir bilmezmisin sen
Nasıl seveyim kaynana seni?

Ne günler yaşattın susuz uykusuz
Hesabını vereceksin bir gün kuşkusuz
Kırdın kolumu kanadımı bıraktın çaresiz
Nasıl seveyim kaynana seni?

Söylediklerini yazsam bir bir kalemle
Ne defter yeter nede kelime
Gönlüm kırık ne söylesem nafile
Nasıl seveyim kaynana seni?

Kötü tohum ektin şu yüreğime
Hasat zamanı geldi biçiyorum işte
Sonunda çıkardın ya beni de dile
Nasıl seveyim kaynana seni?
Erzurum / zernişan Aydoğan