Sabahları kalkıp işte gidiyor
Saat beşte lokale dilsiz düşüyor
Rahmi Mesut Hakan onu bekliyor
Böyle bir hoca dostlar başına

Dört saat ıskartaya taşla boğuşur
Okey dendimi akan sular durulur
Evini barkını o an unutur
Böyle bir hoca dostlar başına

Nasihat etsende. Dinlemez seni
Zavallı kaptırmış bir kez kendini
Yenik düşmüş nefsine dönemez geri
Böyle bir hoca dostlar başına

Ölüyorum desen bekleder sana
Oyunu bitmeden gelmez yanına
Boşuna arama bakmaz telefona
Böyle bir hoca dostlar başına

Saat dokuzda tutar evin yolunu
Mazeret hazırdır çözer sorunu
Aklınca kandırır bu garip kulu
Böyle bir hoca dostlar başına

Eve gelince yemek yiyip koltuğa yatar
Tabletten satranç oyununu açar
Bir elinde Kuman’da tv ye bakar
Böyle bir hoca dostlar başına

Satranç oynarken uykuya dalar
Kafası bir sağa bir sola yatar
Ara sıra gözlerini açıpta bakar
Böyle bir hoca dostlar başına

Koltukta öylece uyurda kalır
Sabaha karşı beli ağırır
Böyle bir hayatın tadımı kalır
Böyle bir hoca dostlar başına

Söz verir ama lakin tutamaz
Tövbe etsede tövbesi olmaz
Bir gün sabreder ötesi olmaz
Böyle bir hoca dostlar başına

Kul hakkı başını almış yürümüş
Merhameti acımayı kalbine gömmüş
Gözünü adeta bencillik bürümüş
Böyle bir hoca dostlar başına

Yoruldum artık eve gel demekten
Camlara çıkıp yol beklemekten
Tek başıma oturup yemek yemekten
Böyle bir hoca dostlar başına

Evde eşleri bekleyip durur
Ne Onur kaldı nede bir gurur
Bu gidişatın sonu çok kötü olur
Böyle bir hoca dostlar başına

Çok mücadele ettim takadım bitti
Ömrüm hüzünle stresle geçip de gitti
Huzur kalmadı mutluluk bizi terketti
Böyle bir hoca dostlar başına

Zernişan Aydoğan
27/4/2018 17:25