z a m a n s ı z
dünden kalan kaç saniye var cebinde?
dişinin kovuğunu bile doldurmaz zaman. sen, zamansız kentin, köylü çocuğu, ellerin çapa tutmak istiyor, gözlerin çay toplamak, belki de o yüzden gözlerime bakışlarından bu kadar acıyor içim, sen, zamansız kentin köylü çocuğu, sabah erkenden kalkıp, tavuklara yem, ineklere ot vermek varken, ve hava bu kadar latif, rüzgar bu kadar kibar, yağmur bu kadar şenken, İstanbul’a dair şiirler yazmak sana yakışmıyor... sen, zamansız kentin zamansız adamı, ve köylü çocuğu, sen üzerime ağ gibi attığın sözlerden, ben çırpınmaktan, deniz kara kara dalgalanmaktan, ve yağmur yağmaktan bıkmıyordu ya... diyordum ki; ben bu çağa ait değilim, sen de bu kente, istediğini giy, istediğini söyle, ağzın hala köy peyniri kokuyor... |
zamansız kentin zamansız adamı,
ve
köylü çocuğu,
sen üzerime ağ gibi attığın sözlerden,
ben çırpınmaktan,
deniz kara kara dalgalanmaktan,
ve yağmur yağmaktan bıkmıyordu ya...
diyordum ki; ben bu çağa ait değilim,
sen de bu kente,
istediğini giy,
istediğini söyle,
tebrikler yazan kaleme...