Melek / Angela....
Güneşin yüzleri
İlk akşamdan Öpüp Vedalaşarak Uzun gecelere teslime hazır olduğu yaprakların incelerek savrulduğu Bulutların bir birileriyle sarmaş dolaş yoğrulduğu o gün Tufanlardan dindirilmiş bir gündü Meşakkatli bekleyişin ardından Sendin verilen mükâfat Eylüldü gelişin Eylüldü hayata merhaba deyişin Geceye doğan bir ay gibi yürekleri üşütüp ısıtan Kendine has masum yüzündü gülerken ağlayan Biraz tedirgin Biraz titrek gri bir çağ da Nefes alıp vermek zordu Zordu dikensiz taşsız yol bulup yürümek Bir hayattan geçiyorsun Geçiyoruz eksilerek Kavgalardan tuzaklardan En çok da fedakârlıklar yaptığımız vefasız sızılardan Bazı an susarak Bazı an gözlerimizle konuşarak çaresizlikler içinde kaldığımız zamanlarda İçimize kapanarak geçiyoruz Ciğerimiz parçalanarak İki can Halimize şükrederek Ölümlerden dirilmemiz Dönüp sormamız gerek Hayat niye herkese eşit davranmaz Hava su ekmek niye eşit paylaşılmaz Dil din ırk hangi nehir de ayrılır Hangi gölde birbirilerini boğarlar Sevgi, Zulüm, kan getirir mi? Melekler ölüm libasını giyerler mi? Sicim sicim yağmur Konduğumuz dünyayı beslerken Mutluluk hayalleriyle nice hikâyeler dinledik Gözyaşlarımızla acılarımızı büyütüp Nice mevsimler tükettik Sanma ki vuslat erimiştir Sanma ki umut tükenmiştir Elimizde bir nefesimiz Bir de kader ortaklığımız var seninle Ah be melek Zaman dediğin nedir ki Su gibi akıp geçiyor işte İnsan dediğin nedir ki Vadesi dolunca göçüyor Yitirme gözbebeğindeki sevinci Senden sadece sen varsın İkincisi yok Yaşamaya bak Hayatın tekrarı yok Seviyorum seni İyi ki varsın güzel kız Kader arkadaşım melek.... Sibel Kılıç.... Sevdayeli.... |