Çocukluğumun İkizi
Çocukluğumun ikiziyle koşardım el ele
Bahar kuşları gibi kırlarda Bazen düşer dizimiz kanardı Sarı beyaz papatyalar açardı Erik dalında eski bir salıncak Kapılırdı meltem rüzgarına sallardı bizi Leylekler uçardı bulutlara takılmadan O zaman mevsimler öperdi yanaklarımızdan Gökyüzünün güneşi daha erken doğardı Çocukluğumun ikizi hep geç uyanırdı Uykusundan Pencerenin kenarına konan iki serçe Cikciklerdi hep ekmek kırıntılarına Akşam serin olurdu çocukluğum Yağmur çisilerdi kirpiklerim den Sorardım bu bahar gelmeyecek mi Kelebeklere Hadi çocukluğumun ikizi Umut gelincikleri yapraklarını dökmeden Koşalım kiraz ağacının gölgesine Belki de mutluluk oradadır |
ŞİİRİ SEVDİREN DİZELER GÖNÜLLERE CANLISEVDALAR SAÇMAKTA…
Kutlu dileklerimle.
Çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…