Yeniden merhaba şiir severler.Uzun bir aradan sonra yine beraberiz.Bu şiirimi 2000 senesinde yazdım.Yeniden düzenleme yapma gereği duydum.Bu şiirin hikayesi aşk acısı çeken insanların duygularını,düşüncelerini biraz olsun aktarmak.Çevremde dinlediğim aşk acılardan yola çıkarak bu şiiri yazdım.Tamamlanması bazı değişikliklerin yapılması bu zamana denk geldi.Umarım beğenirsiniz.
Yolum sevgi yolu ve sevginin değerini bilenlerle yolum.

AYKUT UYSAL

Hani bendim;
Her şeyin.
Sevdiğin;
Bir tanem dediğin.
Mutluluğu benimle yaşadığını;
Söyleyip dururdun.
Uğruna can veririm deyişlerin;
Kulağımda çınlanıyor uzun zaman geçmesine rağmen.
İlacın;
Umudun;
Yaşama sevincin olarak göstermiştin beni.
Geceleri aklından çıkmayan;
Yıldızlara bakıp seni seviyorum dediğin yine ben.
Üzüntülerini;
Acılarını;
Dertlerini;
Mutluluğunu paylaşmayı düşünen de sen.
Koca bir yalana sahip olan yine sen.
Şimdi bana söylersin;
Gökyüzüne baktığım zaman seni görüyorum diye.
İnanmak hiç istemiyorum.
Kandırdın mı beni?
Bana göre hayır.
Kendini kandırdın sadece.
Başlarda çok çektim;
Uykusuz geceleri.
Merak etme şimdi uyku var gözlerimde.
Sabahlara kadar ağlamakta vardı sende;
Yanlış hatırlamıyorsam.
Anlık öfke;
Anlık bağırmaların;
Anlık çekip gidişlerin.
Ben çok konuştum;
Şimdi seni dinliyor;
Sana sorular soruyorum.
Cevap alamayacağımı bilerek.
Gözleri kaçırmak çare değil.
Hani bendim:
Senin her şeyin.

AYKUT UYSAL