Gül Dalıyla Hasbihal
incecik bir dal
gövdesinden ayrı özünde fidan olma hevesi kökü yok yaprağı yok kim der ki o eğri büğrü çubuk sarmaş dolaş olacak toprakla köklenecek büyüyecek yavaş yavaş yaprakları irili ufaklı çiçeklerle bezenecek dalları beyaz pembe bilir mi ağaç gövdesine gizlenen onca güzelliği tanır mı renkleri patlarken tomurcuk nereden öğrenir tek tek dokumayı o ipekten şeffaflığı saçarken çevreye mest eden kokusunu gül nasıl karıştırmaz kökünü yaprağını çiçeğini fidancık her bir zerre kendi görevini eda etmenin ferahlığında kaçırdım bakışlarımı sorar gibi geldi bir an ya sen insanoğlu ya sen tly |
emek vermek var olmaya koşmak gibi
geç kaldım::))
sevgimlesiniz