Kör Sensizlik/Sessizlik
Bunca zaman aşk içindeyiz
Gülün peşinde bülbül İçimizi sızlatan ayrılık Vuruyor her saniye Yıkılan yüreğin kıyılarına. Hiç deyip yüklenip boşluğu Artık yorgun küllerimde yanamam Döndüğüm ateşim sönük Soğuk kalbimin hücresinde Son sevgi sözlerimi yakıp Gitmek isterim şimdi. Neyi bekledim bunca zaman Nasıl dayandım bilmem Paramparça eden yalnızlık Sensizlik Dişlerinden kan damlıyor. Bunca zaman Ne kaldı benden geriye Eksik bozuk bir şarkının anlaşılmaz notalarıyım Senle bir senfoni yazmaktı hayalim Gel gör ki bunca zaman Kör oldu sesim Duyulmazım. (İstanbul Mayıs 2016) |