Yıllardır derin uyku uyumuyor gözlerim
Hasretin yorganına sarılmaya alıştım
İmgelerle örüldü anlaşılmaz sözlerim
Kaderin yazgısına darılmaya alıştım
Ayrılık şarkıları dilimde yara oldu
Yar/i andıkça yüzüm çiçekler gibi soldu.




Yağmurla yarışırken gözümdeki yaşlarım
Pişmanlığın kurağı yüreğimde salındı
Ne zaman yari ansam şeytanları taşlarım
O vefasız yüzünden dualarım çalındı
Alıştım olanlara bir çıkmaza sürüldüm
Ne eksem hazan vurdu buna uygun görüldüm.




Kalpten kalbe yol varmış o yolu bulamadım
Nerde sapa yol varsa kayboldum o yollarda
Ben bu yalan dünya da bir murad alamadım
Bir damla mutluluğa hasret yattım kollarda
İçimde sürüklenir sevdanın kızgın yeli
Takamadım saçıma beyazdan gelin teli.




Şimdi elim bağrımda umuda sarılmışım
Yaşadım demek için kendimce yaşıyorum
Kalbimi kapatarak hayata darılmışım
Bu halimi gördükçe kendime şaşıyorum
Alışırsın dediler diyenler haklı çıktı
Bu yürek ağlamaktan anladım o da bıktı.





Ayvazım DENİZ