TERSİSen bir anısın Hafızam yalnızlıktan ve öfkeden doğurdu seni Anı şenliğinin azımsanmaz bir parçasıdır Zihnime açtığın şemsiye Tuhafsın Ağzını burnunu tıkasam Gözlerinle soluk alırsın Bu yüzden seni başarı hanesine yazmış oksijen Zamanım suya düşmüş Aksetmez mi suya düşünce tersi Geri zamanlara yürüdüm başkentte bütün gün Hafızamın boğumlarından kurtulup Hatıra kıyılarında barınak aradım Ve Eski evlerin başı bağlı yapılarını geçtim Sokaklar ince parmaklarıyla Aralamaya çalışırken hüznümü Yine eski izlerimin Üstüne basarak yürüdüm Düşünsene nasıl geçmişiz hızla Az mı dolaştık oysa kentin sokaklarında Mayıs’mıdır artık Nisan’mı? Gülümseyen hayalinle yanyana otururken Susturmaya çalışmak işe yaramıyor Geveze düşleri Kederimi soylu kılmak için Usulca dağılıp gider Çekilir sular Az sonra |