ANKARAYA MEKTUPBir mektup yazdım Ankaraya Ahmet abi.. Milyonlarca sessiz çığlık iliştirdim satır aralarına, Bir masaldır ömür dedim, En büyük ödüldür, nefes almak insana! Neden her günü Bizden birşeyler çalarak harcıyorsunuz? O koltuklara oturken And içmiştiniz namuslu olmaya! Şimdi neden Önce yaradana sonra vatana ihanet ediyorsunuz? Koklamayı bilmediğiniz bir çiçeği Neden toprağından koparıyorsunuz? Dedim Ahmet abi.. Belki bu gece Tutuklanırım, Belki Sehpada can veririm sabaha karşı, Belki de Bir manga ünüformalının kurşunlarına göğüs açarım, Ya da tanıdık bir ölüm gelir, Kim vurduya giderim Bir gece yarısı sokak ortasında, babam gibi, Bu akşam Şöyle doyasıya sarılalım ayrılırken, Ahmet abi Belki yarın dönemem geri... |