Sabır ekerken suya
Gün gülerdi maviye, kuşlar denize küstü
Bulutlar hicabından, kahır dökerken suya. İncecikten kar gibi, gönle bir sızı düştü Alevler yükselirdi, ağıt yakarken suya. Zaman akıp gitmişti, ardında kaldı izler Bazen gün oldu doğdu, akılda kalan sözler Sadakatin yolunda, vefa aradı gözler Güneş çekip gitmişti, şimşek çakarken suya. Hatıralar canlandı, uzaktaki bakışta Ne baharlar birikti, rüyalarda ki kışta Bazen umut saklıydı, sarp denilen yokuşta Maviye imrenirdi, gökler bakarken suya. Söyleyemezdi diller, ağaca yazılırdı Yağmasak ta dopdolu, inceden tozulurdu Mahremin sırlarına, bir mezar kazılırdı Sevdaların yolunda, sabır ekerken suya. Ahmet MORAN |
Yüreğinize sağlık değerli Üstadım.
Kaleminiz daim, kelamınız bol olsun.
Selam ve saygılarımla.