ANNEM ANNEM...Omzundan inmedi ekmek teknesi Baharını kışa yeğleyen annem Dokuz çocuğunun inci tanesi Oğlu, kızı serde çağlayan annem. Künyesinde öksüz yazardı annem Ekmeği topraktan kazardı annem Çağlayan Aras’tı, Hazardı annem Öyküsü yürekler dağlayan annem. Harman yerlerinin döveni sendin Tüten ocağının güveni sendin Her yüreği öpüp seveni sendin Düş olan hayatta, ağlayan annem. Hacı ağa kızı, celil gelini Gerdikçe üzmüştün gönül telini Yaz başında taşan dere selini Her düğümde vefa bağlayan annem. Ne tez geldi geçti ömür devranın Yüklenmiş gidiyor fani kervanın Dokuz evladınmış canda pervanın Ardında maziyi sağlayan annem. Allahın rahmeti üstüne olsun Kabrin, kabristanın nurlarla dolsun Boynuma dolanan şefkatli kolsun Hak yoluna Kurban tığlayan annem. Tığlamak : Onaylanmış Cevap Kurban Tığlamak : Kurban kesmek. Özlem ÇETİN |