HAKKI ARAMAK
İsmi ile yaşar insan ölüm nihayetinde,
İnanmalı kaderi mutlak ömür dahilinde, Bir huşu ile uyanıp uykudan dirildiğinde, Şükürle haşrolmalı her nasiplendiğinde! Bilsin kalemin kudret sahibinde oluşunu, Düşünsün her nefesinin an be an sonunu, Haram zakir olur helal de saadet yolunu, Bulmalı kudret sahibinde eşsiz huzurunu. Alem-i cihan uğraşır zikir ile, insan harici! Edeple secde eder mahlukat, kul aceleci! Bir ara bi haber olur fani, nerde gözetici! Kendini bilmez unutur onu, hani yaratıcı. Ezeldedir ezelin sahibi kıdemden uzak! Bilmez insanoğlu arar durur yakınarak, Olsa da olmasa da bulduğuna acınarak, Hakkın kelamı yanında boşa aranmak. |