Yorgun Bir Zamanda Zamanla HasbihâlKaranlık Ürkütücü ve serseri bir gecede Amansız bir karanlık Asabi bildiğim şimşekler göz kırpmada Yalnız değilsin dercesine gözkamaştırıcı Güneşten nurunu çalarcasına şaşırtıcı Fıtratı hiddete meyilli olsa da yârenliği baş tacı Yorgunluk Zamanla geçmesi namümkün Ruhun canına okuyan kasvetli yorgunluk Bitkin gözler bir an tavanda arayışta Bir ışık huzmesi kayıyor o beyaz boşlukta Senaryosuz ömrün akışı var o ani aydınlıkta Bitiş Varlığı başlangıçla muazzam simetrik Her yeninin celladı bir bitiş Toprağa kalan her sonlu bir başlangıca gebe Tükendi denilen dönüşür başka bir güzelliğe Mekan tarumar, zaman seyyah bu bilmecede Hasbihâl nakıs kaldı , dil lâl, sine sürüncemede |