KıyametBana gülümsediğin o sabahı hatırla. Hani deli danalar gibi oradan oraya koşturduğum günü. Çiçekler nasıl da istekli açmıştı kollarını. Güneş tabiatın sevimli kızıydı. Birde bugünü anımsa. Hani yoksun ya. Nasıl olduğumu bilmediğin bugünü. Ağlıyorsam eğer sebebi sensin. Gülmeyi unuttuğumdan beri, Güneş canımı yakıyor. Ay, boğazımda yutkunamadığım bir düğüm. Dibini görmediğim denizlerde sabahlıyor ruhum. Bu kaçıncı günaha batışım. Sabahımda doğan güneş, Gidişinle batıdan doğdu! Her aşık gibi bilsemde kıymetini. Gidişin kopardı bu kıyameti... |