son umut
karaya boyadım odamı
hiç ışık girmesin odama perdeleri çektim iyice yanlızlığım benim içimdeki ışığı arıyorum buda son kibrit son umut siğaramı yakan ateş söndürememde artık ilk ve son siğaramı iyice alıştım ölüme yakınımda bi hayli kör olmak gibi bişe ölüm beyaza hasretti kara bir rüya görsem kalabılık insan dolu bir banka otursam yosun kokusu biraz çekirdek kalın kaban sırtımda sakalarım bi hayli uzun sayfaların yorgunluğu gözümde rüyamda bile uykusuzum yürüsem biraz kum dolsa ayaklarıma ani bir dalga ıslatsa beni uyanırmıyım bu rüya aralıyacakmı perdemi ışık gir odama aydınlat bedenimi soru sorma sadece içeri gir ekizo |