yokluğa sürgün
şimdi ben bir sürgün yolcusuyum
üstelik kaygı duyacak kimsem olmadan yürürüm sensiz senin olmadığın yere ardıma bakarım her tepe aştığımda pes etmeden umut kaybetmeden ardıma bakarım açlıktan öte sudan ekmekten öte seni görebilme umuduyla yürürüm sensiz senin olmadığın yere yolda ellerim bir fidanı tuttuğunda sanki ellerini tutuyorum koparıp götüresim gelir ellerini fidanı bıraktığımda ellerinide bırakırım ben nekadar duvarlar ardında olsamda seni hep yeşil bir dalın ardında mavi bir gölün kıyısında bana bakarken hatırlarım... ekizo... |