KİMİYÂEl bilmez Sen bilmezsin Varlığımın mihenginde ziyadeleşen Eder’ini Herkese çaçaron Herkese lafabâz da Bir sana gelince Mahcûb bir ric’âtla Kapanlar Kumpasa yatırırım Sesini dilimin Bir Sensizliğim vardı Uykularımdan Tekme tokat kovulan rüyalarımın Çapak çapak sabahladığı yastığımda Bir de Senim olsun istedim Taş doldurduğum sol boşluğumu Hırtal diye astığım boynumun Hakkı helâl olmayan borcunda Sen uyu Sevdiğim Ayaklarımı basa basa ayaklarıma usulca Tırnaklarımı çarptığım kapı altlarından Avuçlarıma doldurup İçime akıttığım bir yan kanamayla Ve Görünmeden esrik rûyâlarına Tel tel toplarım Saçlarının yastığa düşen dağınıklığından kendimi Sen uyu Sevdiğim İşim bitince Söküp bileklerinden Baş ucuna bırakacağım Ayrılığa kalem tutan kağşak ellerimi Sen uyu Sevdiğim Uyu sen Hâni Gözlerin derdin Sevgili Gözlerin Gözlerin ki Naylon plastik tanrılar Çekildiklerinde soğuk mermer taşlı tapınaklarına Vura Vura Secdelerde kanattığım alnımın 5 vakit mâbedidir Teheccüd ve Temcidler’de Şimdi Yaslayıp başını Yokluğumun yılkık omuzlarına Uyu Sevdiğim Ben Yine Mâhûr Kırkikindiler bestelerim Kirpiklerimde kese kese parmaklarımı Tan kızılı gurûb vakitlerinde Kaderin önünde diz çökmüş Sevdâmızın serenâtına N’olacak yani Alt tarafı im(l)âsını düşürecek sokaklara şiir Bilgisi’nin Dil’i kökünden kesilecek Gramersiz kalacak yani Şâvk-ı kâmerde dalgalanan Optimist Ruhiyât Alt tarafı Mendebur gecelerin koynunda sabahlayacak Üşüyen sol boşluğumuz Yobaz bağnaz dilli gâfillerin Eteğindekilerle recmedilecek Eli yüzü abdestli Mukaddes yaralarımız alt tarafı Ne olacak yani |
Kalemin susmasın
___________________________________Selamlar